Το hunkar begendi είναι ευρέως γνωστό από την παραδοσιακή πολίτικη κουζίνα.
Η ιστορία του hunkar begendi ξεκινάει το 1589 όπου οι Τούρκοι αρπάζουν την δεκαπεντάχρονη Αναστασία απο το νησί της Τήνου.
Η Αναστασία Ελληνίδα και χριστιανή κόρη κληρικού αρχικά εκτέθηκε στο σκλαβοπάζαρο. Έτσι απο το παζάρι της Κωνσταντινούπολη καταλήγει στο χαρέμι του Σουλτάνου Αχμέτ του πρώτου.
Λόγω της χλωμής ομορφιάς της, την ονόμασαν Mahpeyker δηλαδή Φεγγαροπρόσωπη.
Ο σουλτάνος με την Αναστασία έκαναν δυο παιδιά. Λίγο μετά την γέννηση του δεύτερου παιδιού τους, ο Σουλτάνος πεθαίνει.
Σύμφωνα λοιπόν με το φιρμάνι της εποχής, εν έτη 1623, διάδοχος χρίζεται ο πρωτότοκος γιος που ακόμη ήταν ανήλικος. Έτσι σουλτάνος αναλαμβάνει ο Μουράτ.
Στην πραγματικότητα όμως, πίσω απο την "κουρτίνα" της ηγεσίας του, βρισκόταν η Ελληνικής καταγωγής μητέρα του. Η Αναστασία ήταν δίκαιη και όταν έμπαινε στο παλάτι του Tοπ Καπί όλοι την αντιμετώπιζαν σαν τον πραγματικό ηγέτη.
Τα προβλήματα άρχισαν όταν ο Μουράτ ενηλικιώθηκε και οι αποφάσεις ήταν αποκλειστικά δικές του. Σκληρές, άδικες και ακραίες. Μια απο αυτές ήταν η απαγόρευση για όλη την Κωνσταντινούπολη στο ποτό και το τσιγάρο. Περιορισμοί όμως που δεν ίσχυαν για αυτόν.
Κι ενώ ο Μουράτ ήταν ενας πολύ δύσκολος άνθρωπος που δύσκολα ικανοποιούνταν, υπήρχε ένας μόνο τρόπος για να ξανασκεφτεί τις απόψεις του υπο την πίεση της μητέρας του. Ένα φαγητό που έφτιαχνε η ίδια αποκλειστικά. Αρνί με πουρέ μελιτζάνας.
Εκανε στην "άκρη" τους μάγειρες του σουλτανάτου και του έκανε το χατήρι, βάζοντας το αρνί στο μαντέμι και κάπνιζε τις μελιτζάνες. Και να τα σκόρδα... και να τα κρεμμύδια... και να οι πιπεριές.
Το 1640 ο Μουράτ πεθαίνει απο κύρωση του ήπατος.
Ο Ελληνοτουρικός λαός ενώ μίσησε τον Μουράτ λάτρεψε την συνήθεια του, κι ετσι τιμώντας την γεύση αυτού του πιάτου το ονόμασαν "όπως αρέσει του σουλτάνου" δηλαδή χιουνκιάρ μπεγιεντί.
Αρκετά χρόνια μετά η γυναίκα του Ναπολέοντα του τρίτου επισκέπτεται τον Σουλτάνο Αμπντουλαζίζ στο Ντολμά μπαχτσέ και δοκίμασε το εν λόγο πιάτο. Τοτε εκείνη ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με το πιάτο αυτό που φρόντισε να το περάσει στους μάγειρες της δύσης με μια διαφορετική εκδοχή οπου το κρέας δεν ήταν αρνί αλλα μοσχάρι.
Η ιστορία του hunkar begendi ξεκινάει το 1589 όπου οι Τούρκοι αρπάζουν την δεκαπεντάχρονη Αναστασία απο το νησί της Τήνου.
Η Αναστασία Ελληνίδα και χριστιανή κόρη κληρικού αρχικά εκτέθηκε στο σκλαβοπάζαρο. Έτσι απο το παζάρι της Κωνσταντινούπολη καταλήγει στο χαρέμι του Σουλτάνου Αχμέτ του πρώτου.
Λόγω της χλωμής ομορφιάς της, την ονόμασαν Mahpeyker δηλαδή Φεγγαροπρόσωπη.
Ο σουλτάνος με την Αναστασία έκαναν δυο παιδιά. Λίγο μετά την γέννηση του δεύτερου παιδιού τους, ο Σουλτάνος πεθαίνει.
Σύμφωνα λοιπόν με το φιρμάνι της εποχής, εν έτη 1623, διάδοχος χρίζεται ο πρωτότοκος γιος που ακόμη ήταν ανήλικος. Έτσι σουλτάνος αναλαμβάνει ο Μουράτ.
Στην πραγματικότητα όμως, πίσω απο την "κουρτίνα" της ηγεσίας του, βρισκόταν η Ελληνικής καταγωγής μητέρα του. Η Αναστασία ήταν δίκαιη και όταν έμπαινε στο παλάτι του Tοπ Καπί όλοι την αντιμετώπιζαν σαν τον πραγματικό ηγέτη.
Τα προβλήματα άρχισαν όταν ο Μουράτ ενηλικιώθηκε και οι αποφάσεις ήταν αποκλειστικά δικές του. Σκληρές, άδικες και ακραίες. Μια απο αυτές ήταν η απαγόρευση για όλη την Κωνσταντινούπολη στο ποτό και το τσιγάρο. Περιορισμοί όμως που δεν ίσχυαν για αυτόν.
Εκανε στην "άκρη" τους μάγειρες του σουλτανάτου και του έκανε το χατήρι, βάζοντας το αρνί στο μαντέμι και κάπνιζε τις μελιτζάνες. Και να τα σκόρδα... και να τα κρεμμύδια... και να οι πιπεριές.
Το 1640 ο Μουράτ πεθαίνει απο κύρωση του ήπατος.
Ο Ελληνοτουρικός λαός ενώ μίσησε τον Μουράτ λάτρεψε την συνήθεια του, κι ετσι τιμώντας την γεύση αυτού του πιάτου το ονόμασαν "όπως αρέσει του σουλτάνου" δηλαδή χιουνκιάρ μπεγιεντί.
Αρκετά χρόνια μετά η γυναίκα του Ναπολέοντα του τρίτου επισκέπτεται τον Σουλτάνο Αμπντουλαζίζ στο Ντολμά μπαχτσέ και δοκίμασε το εν λόγο πιάτο. Τοτε εκείνη ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με το πιάτο αυτό που φρόντισε να το περάσει στους μάγειρες της δύσης με μια διαφορετική εκδοχή οπου το κρέας δεν ήταν αρνί αλλα μοσχάρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου