Μια φορά κι έναν καιρό...
στην Αθήνα το έτος 1836, στο πλάι του Βασιλιά Όθωνα βασίλεψε η Δούκισσα Αμαλία - Μαρία - Φρειδερίκη, του Ολδεμβούργου ή αλλιώς η Αμαλία, Βασίλισσα της Ελλάδος.
Απο την πρώτη στιγμή έδειξε να επηρεάζεται απο την κουλτούρα των Φαναριωτών. Μια πλούσια φατριά που δέσποζε τότε στην Ελλάδα με βυζαντινή κουλτούρα.
Η εκλεκτικότητα και η ιδιαιτερότητα των γαστρονομικών τους συνηθειών την μάγεψαν κι εκείνη καταπιάνεται αμέσως με την αντιγραφή των πολύπλοκων συνταγών απο τα γραπτά του Αρχέστρατου και άλλων μεγάλων αρχιμαγείρων της εποχής όπως του ρωμαίου Μάρκου Γκάβιου Απίκιου μεταφέροντας τα έπειτα απο ταξίδια της στην Γαλλία.
Οι μάγειρες της δύσης γοητεύονται απο την πρωτόγνωρη αυτήν τεχνοτροπία και σύντομα διαδίδουν σε ολόκληρη την Γαλλία τις "παραξενιές" της ανατολής, μαγειρεύοντας μαζί κρέας με ψάρι. Πρωτεϊνικές τροφές με φρούτα. Το αλμυρό δένει σιγά σιγά με το γλυκό και άλλα πολλά πρωτοπόρα τεχνάσματα.
Ένα copy & paste εκείνης της εποχής.
Οι Γάλλοι γαστρονόμοι προσάρμοσαν την βυζαντινή γαστρονομία με τα δικά τους προϊόντα. Αντικατέστησαν το λάδι ελιάς με ζωικό λίπος (βούτυρο ή λαρδί), το αφρόγαλα με την κρέμα γάλακτος και το μέλι με την ζάχαρη.
Το 1862 το ζεύγος εξορίσθηκε στην Βαυαρία όπου η Αμαλία συνέχισε το καταστροφικό της έργο χωρις όμως μεγάλη επιτυχία αυτήν την φορά.
Αργότερα η Σεσίλ Μαργέλου τυποποιείτε την Γαλλο-βυζαντινή γαστρονομία με τον ορισμό gourmet (γκουρμέ) που σημαίνει εκλεκτοφάγος.
Η βυζαντινή κουζίνα μαζί με τον ανατολίτικο πολιτισμό και κουλτούρα βυθίστηκε στα δυτικά τεχνάσματα. Ένας νέος δρόμος σύντομα πλακοστρώθηκε πάνω σε έναν άλλον. Ο θάνατος της βυζαντινής γαστρονομίας έφερε την γέννηση της Γαλλικής gourmet μαγειρικής τέχνης.
στην Αθήνα το έτος 1836, στο πλάι του Βασιλιά Όθωνα βασίλεψε η Δούκισσα Αμαλία - Μαρία - Φρειδερίκη, του Ολδεμβούργου ή αλλιώς η Αμαλία, Βασίλισσα της Ελλάδος.
Απο την πρώτη στιγμή έδειξε να επηρεάζεται απο την κουλτούρα των Φαναριωτών. Μια πλούσια φατριά που δέσποζε τότε στην Ελλάδα με βυζαντινή κουλτούρα.
Η εκλεκτικότητα και η ιδιαιτερότητα των γαστρονομικών τους συνηθειών την μάγεψαν κι εκείνη καταπιάνεται αμέσως με την αντιγραφή των πολύπλοκων συνταγών απο τα γραπτά του Αρχέστρατου και άλλων μεγάλων αρχιμαγείρων της εποχής όπως του ρωμαίου Μάρκου Γκάβιου Απίκιου μεταφέροντας τα έπειτα απο ταξίδια της στην Γαλλία.
Οι μάγειρες της δύσης γοητεύονται απο την πρωτόγνωρη αυτήν τεχνοτροπία και σύντομα διαδίδουν σε ολόκληρη την Γαλλία τις "παραξενιές" της ανατολής, μαγειρεύοντας μαζί κρέας με ψάρι. Πρωτεϊνικές τροφές με φρούτα. Το αλμυρό δένει σιγά σιγά με το γλυκό και άλλα πολλά πρωτοπόρα τεχνάσματα.
Ένα copy & paste εκείνης της εποχής.
Οι Γάλλοι γαστρονόμοι προσάρμοσαν την βυζαντινή γαστρονομία με τα δικά τους προϊόντα. Αντικατέστησαν το λάδι ελιάς με ζωικό λίπος (βούτυρο ή λαρδί), το αφρόγαλα με την κρέμα γάλακτος και το μέλι με την ζάχαρη.
Το 1862 το ζεύγος εξορίσθηκε στην Βαυαρία όπου η Αμαλία συνέχισε το καταστροφικό της έργο χωρις όμως μεγάλη επιτυχία αυτήν την φορά.
Η βυζαντινή κουζίνα μαζί με τον ανατολίτικο πολιτισμό και κουλτούρα βυθίστηκε στα δυτικά τεχνάσματα. Ένας νέος δρόμος σύντομα πλακοστρώθηκε πάνω σε έναν άλλον. Ο θάνατος της βυζαντινής γαστρονομίας έφερε την γέννηση της Γαλλικής gourmet μαγειρικής τέχνης.
Χάρης Αλεξανδρής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου