Λίγο μετά την προϊστορία όπου ο άνθρωπος αρχίζει να καταγράφει την καθημερινότητα του, τις γιορτές, τις τελετές, τις διατροφικές του ανάγκες και συνήθειες... ακόμη και τις ασθένειες που μπορεί να τον σημάδεψαν....
.... αρχίζει να χωρίζεται σε κοπάδια, νομάδες, σε φυλές δημιουργώντας τις πρώτες κοινωνίες. Άλλοτε μικρές άλλοτε μεγαλύτερες. Όπως κάθε ομάδα δεν θα μπορούσε να λείπει η μορφή της εξουσίας η οποία συντονίζει, συμβουλεύει και κατευθύνει την ομάδα. Μια συνήθως ανδρική μορφή η οποία αυνοδεύεται απο μεγάλη πείρα και γνώση στον καιρό, τα φυσικά φαινόμενα, τα τεχνάσματα, τους οιωνούς. Μέσα σε όλες αυτές τις γνώσεις κυρίαρχο ρόλο είχαν και οι χρήσεις των βοτάνων και ριζών τα οποία θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα στον άνθρωπο. Μετατρέποντας τα σε ζωμούς, πιόματα, σκόνες, καταπλάσματα και αλοιφές, εδιωχναν μακριά τα έντομα... όπως για παράδειγμα το σκόρδο, αλλά και γιάτρευαν ασθένειες. Δες μελισσόχορτο, σπερδούκλι κ.τ.λ. Εξελίσσοντας αυτές τις γνώσεις βρέθηκαν πρωτότυπες συνταγές κατά των δηλητηρίων των ερπετών, ζωμοί σωματικής ανάκαμψης και ψυχικής τόνωσης. Όπως για παράδειγμα το γνωστό "μέλανα ζωμό" που κατανάλωναν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες πολεμιστές.
Οι σοφοί αυτοί άνθρωποι πήραν τον τίτλο του mag (=σοφός) και αργότερα η λέξη η απλοποιήθηκε σε μάγος και με τα χρόνια άλλαξε τελείως ερμηνεία.
Από το mag όμως προέκυψε και η λέξη μάγειρας και αφορούσε τους σοφούς "χημικούς" της εποχής που με τον συνδυασμό καρπών, βοτάνων και εκχυλισμάτων απο την παρασκευή γιατρικών μέχρι και φαρμάκων κατέληξαν να επεξεργάζονται μέχρι και ωμές τροφές.
Σε συμπόσια της αρχαίας Ελλάδας οι μάγειρες ψιλόκοβαν κρέας ή ψάρι, και ακολουθούσε μαρινάρισμα με όξινα φρούτα και αλάτι σερβιρίζοντας το ωμό.
Είχαν παρατηρήσει ότι με αυτόν τον τρόπο εξασφάλιζαν την καταστροφή των μικροβίων - βακτηρίων και μια πρώιμη μορφή "μαγειρέματος" το κυνηγιού τους.
Έτσι προέκυψε ο ορισμός του μάγειρα απο τον σοφό μάγκ.
.... αρχίζει να χωρίζεται σε κοπάδια, νομάδες, σε φυλές δημιουργώντας τις πρώτες κοινωνίες. Άλλοτε μικρές άλλοτε μεγαλύτερες. Όπως κάθε ομάδα δεν θα μπορούσε να λείπει η μορφή της εξουσίας η οποία συντονίζει, συμβουλεύει και κατευθύνει την ομάδα. Μια συνήθως ανδρική μορφή η οποία αυνοδεύεται απο μεγάλη πείρα και γνώση στον καιρό, τα φυσικά φαινόμενα, τα τεχνάσματα, τους οιωνούς. Μέσα σε όλες αυτές τις γνώσεις κυρίαρχο ρόλο είχαν και οι χρήσεις των βοτάνων και ριζών τα οποία θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα στον άνθρωπο. Μετατρέποντας τα σε ζωμούς, πιόματα, σκόνες, καταπλάσματα και αλοιφές, εδιωχναν μακριά τα έντομα... όπως για παράδειγμα το σκόρδο, αλλά και γιάτρευαν ασθένειες. Δες μελισσόχορτο, σπερδούκλι κ.τ.λ. Εξελίσσοντας αυτές τις γνώσεις βρέθηκαν πρωτότυπες συνταγές κατά των δηλητηρίων των ερπετών, ζωμοί σωματικής ανάκαμψης και ψυχικής τόνωσης. Όπως για παράδειγμα το γνωστό "μέλανα ζωμό" που κατανάλωναν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες πολεμιστές.
Οι σοφοί αυτοί άνθρωποι πήραν τον τίτλο του mag (=σοφός) και αργότερα η λέξη η απλοποιήθηκε σε μάγος και με τα χρόνια άλλαξε τελείως ερμηνεία.
Από το mag όμως προέκυψε και η λέξη μάγειρας και αφορούσε τους σοφούς "χημικούς" της εποχής που με τον συνδυασμό καρπών, βοτάνων και εκχυλισμάτων απο την παρασκευή γιατρικών μέχρι και φαρμάκων κατέληξαν να επεξεργάζονται μέχρι και ωμές τροφές.
Σε συμπόσια της αρχαίας Ελλάδας οι μάγειρες ψιλόκοβαν κρέας ή ψάρι, και ακολουθούσε μαρινάρισμα με όξινα φρούτα και αλάτι σερβιρίζοντας το ωμό.
Είχαν παρατηρήσει ότι με αυτόν τον τρόπο εξασφάλιζαν την καταστροφή των μικροβίων - βακτηρίων και μια πρώιμη μορφή "μαγειρέματος" το κυνηγιού τους.
Έτσι προέκυψε ο ορισμός του μάγειρα απο τον σοφό μάγκ.
Χάρης Αλεξανδρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου